Mój chiński ogród

Mój chiński ogród ma kształt zwykłego czworoboku. To raczej pusta przestrzeń, czasami spontanicznie manifestuje się w niej Procesualność. Zwykle nie zdążam się temu przyjrzeć. Znika, ale zostawia odciśnięty ślad w śniegu. Mój chiński ogród jest przestrzenią dwukolorową, zwykle czarno-białą, kolory są ukryte przed gapiami, którzy zaglądają do ogrodu przez linię kwadratu. Mój chiński ogród jest jak skwer opuszczonego miasta, agora milczenia. Proroków i mądrych odstrasza Droga, biegnąca przez mój chiński ogród. Codziennie składam ofiarę z kadzidła w ceremonialnym garncu (Hex. 50鼎Ding). Moja stanowiskowość zatem nie wymaga już uzasadnienia.